Stomach Health >> Maag Gezondheid >  >> Gastropathy and Symptoms >> Buikkrampen

Hoe fecale impactie kan worden behandeld

Fecale impactie (FI) is een toestand van langdurige constipatie. Het treedt op wanneer de ontlasting zo hard is dat deze niet kan passeren met een normale stoelgang. Het veroorzaakt buikpijn en kan in zeldzame gevallen ernstige medische complicaties veroorzaken.

Er zijn enkele risicofactoren, waaronder een vetrijk dieet, langdurige immobiliteit tijdsperiode en psychologische factoren, maar de aandoening kan optreden zonder een aanwijsbare reden. FI kan worden behandeld met medicijnen of met een procedure om de harde ontlasting te verwijderen.

Symptomen

Fecale impactie veroorzaakt gewoonlijk abdominaal ongemak vergelijkbaar met constipatie, maar meestal met ernstiger intensiteit en voor een langere periode. Als u FI heeft, zult u waarschijnlijk andere symptomen ervaren naast constipatie, en de symptomen worden erger naarmate u langer zonder stoelgang gaat.

Symptomen van fecale impactie zijn onder meer:

  • Buikkrampen
  • Ongemak in de buik
  • Buikpijn
  • Opgezette buik
  • Fecale vervuiling
  • Verlies van eetlust
  • Rugpijn
  • Misselijkheid
  • Overgeven
  • Slechte adem
  • Aambeien (vergrote rectale bloedvaten)

Complicaties

In zeldzame gevallen kan onbehandelde fecale impactie leiden tot ernstige gezondheidscomplicaties, zoals ulceratie, perforatie, trombose aambeien (een bloedstolsel in een rectaal bloedvat), een gastro-intestinale infectie of peritonitis (een infectie die zich buiten het gastro-intestinale systeem verspreidt).

Als deze complicaties optreden, kunnen symptomen zijn:koorts, koude rillingen, rectale bloeding, laag bloed bloeddruk, snelle hartslag, duizeligheid of bewustzijnsverlies.

Oorzaken

Fecale impactie treedt meestal op wanneer een persoon gedurende vele dagen geen stoelgang heeft gehad. Er zijn verschillende veelvoorkomende risicofactoren voor levensstijl die de kans op FI vergroten. Sommige ziekten kunnen u vatbaar maken voor de aandoening, en bepaalde populaties lopen een hoger risico.

Veel voorkomende levensstijlrisicofactoren voor FI kunnen zijn:

  • Gebrek aan vezels in de voeding
  • Vetrijk dieet
  • Niet genoeg eten of drinken, uitdroging
  • Geen toegang tot een toilet vanwege reizen of andere omstandigheden
  • Overmatige stress
  • Onwil om een ​​stoelgang te hebben

Medische aandoeningen die het risico op FI verhogen, zijn onder meer:

  • Neurologische stoornis
  • Lange perioden van fysieke immobiliteit
  • Niet kunnen eten of drinken
  • Postoperatieve darmdisfunctie
  • Darmobstructie (blokkade)
  • Schildklierziekte
  • Bijwerkingen van medicijnen

Sommige populaties die een hoger risico lopen op fecale impactie zijn:

  • Oudere volwassenen die in verpleeghuizen wonen en weinig of geen lichamelijke activiteit uitoefenen
  • Personen met neurologische aandoeningen die de darmmobiliteit kunnen aantasten, zoals de ziekte van Alzheimer, de ziekte van Parkinson, dementie, ruggenmergletsel of beroerte
  • Kinderen, vooral kinderen die de stoelgang vermijden uit angst, schaamte of om pijn te vermijden
  • Mensen die medicijnen gebruiken die de bijwerking van constipatie veroorzaken, zoals sommige antihypertensiva, antidepressiva en spierverslappers
  • Personen die verdovende middelen gebruiken, de categorie medicijnen die het meest in verband wordt gebracht met constipatie, die een aandoening kan veroorzaken die bekend staat als narcotisch darmsyndroom
  • Mensen die te veel laxeermiddelen (ontlastingsverzachters) gebruiken of misbruiken, die een paradoxaal effect kunnen hebben op de dikke darm, waardoor deze niet normaal kan functioneren
  • Personen met structurele en functionele aandoeningen van de dunne darm, dikke darm of endeldarm als gevolg van gastro-intestinale aandoeningen, kanker of een operatie

Diagnose

Er zijn veel oorzaken van buikpijn en krampen, en fecale impactie is misschien niet de voor de hand liggende oorzaak van uw symptomen in eerste instantie. Uw zorgverlener zal een diagnose voor u stellen op basis van uw medische geschiedenis, lichamelijk onderzoek en mogelijk ook diagnostische tests.

  • Medische geschiedenis : Als u klaagt over recente constipatie en verminderde stoelgang, of als u in het verleden fecale impactie heeft gehad, wekt dit het vermoeden dat u fecale impactie zou kunnen hebben.
  • Lichamelijk onderzoek :Uit uw lichamelijk onderzoek kan blijken dat u een harde buik heeft, dat u pijn of gevoeligheid heeft wanneer uw zorgverlener op uw buik drukt, of dat uw buik opgezwollen lijkt (gezwollen of groter dan normaal).
  • Beeldvorming :Diagnostische beeldvormingstests kunnen worden gedaan om de diagnose te bevestigen. Een röntgenfoto van een gewone film van de buik zou laten zien of de dikke darm vol ontlasting zit. Sigmoïdoscopie is een invasieve test waarbij een kleine camera in het rectum wordt ingebracht om de binnenste dikke darm te bekijken.

Behandeling

Fecale impactie kan worden behandeld met medicatie en kan een procedurele interventie vereisen voor bijzonder resistente situaties . De beste behandelingsmethode hangt af van het feit of uw zorgverleners een recente fecale impactie hebben vastgesteld of een fecale impactie die dagen of langer aanhoudt.

Uw beste behandelmethode hangt ook af van of er één gebied of meerdere gebieden van impactie, waar ze zich in uw dikke darm bevinden en of de ontlasting erg hard is of moeilijk te verzachten met medicijnen.

Laxeermiddelen

De eerste behandelingslijn omvat het gebruik van laxeermiddelen, doorgaans orale medicatie die verzacht de verharde ontlasting zodat deze kan worden gepasseerd. Als u niet regelmatig laxerende medicijnen gebruikt, zouden deze relatief snel moeten werken.

Je kunt verwachten dat je ten minste één, zo niet meer, grote stoelgang binnenin een paar uur na het gebruik van een laxeermiddel, en mogelijk de komende dagen. Het is het beste om te blijven waar u gemakkelijk bij een toilet kunt komen. Dit is echter mogelijk geen geschikte behandeling voor sommige oudere mensen.

Soms wordt een laxeermiddel gebruikt als zetpil, wat betekent dat het in een vorm wordt ingenomen die in het rectum wordt ingebracht in plaats van via de mond te worden ingenomen. Dit zou sneller moeten werken dan een oraal laxeermiddel en heeft de voorkeur als de impactie bijzonder distaal (laag) in de dikke darm is.

Procedures

Er zijn ook behandelingen die de ontlasting actiever verwijderen:

  • Klysma :Een klysma is een behandeling waarbij een vloeistof in de endeldarm wordt gespoten. Uw zorgverlener of verpleegkundige kan de vloeistof injecteren met een mondstuk of kan u instructies geven om thuis een klysma te gebruiken. Het vloeibare materiaal bevat ingrediënten die de ontlasting zachter maken, zodat je een stoelgang kunt krijgen.
  • Waterirrigatie :Met deze methode brengt uw zorgverlener voorzichtig een buisje in dat water in het rectum injecteert om de ontlasting los te maken, zodat u een stoelgang kunt krijgen.
  • Handmatige procedure :In ernstige gevallen moet de verstopping mogelijk handmatig worden verwijderd met een procedure. Uw zorgverlener zou het gebied of de gebieden van fecale impactie voorzichtig lokaliseren door aan de buitenkant van uw buik te voelen en zou voorzichtig een gehandschoende vinger in het rectum plaatsen om de obstructie te verlichten.

Preventie

Als u of een geliefde het risico loopt fecale impactie te ontwikkelen, zijn preventieve strategieën essentieel. Het verhogen van uw inname van voedingsvezels en waterconsumptie kan zeer nuttig zijn.

Afhankelijk van uw medische toestand kan uw zorgverlener u aanraden regelmatig ontlastingverzachters te gebruiken of laxeermiddelen om constipatie te voorkomen. Deze beslissing moet zorgvuldig worden afgewogen, omdat laxeermiddelen uw dikke darm minder responsief en functioneel kunnen maken dan normaal.

Uw zorgverlener kan ook wijzigingen aanbrengen in uw medicijnen die bijdragen aan constipatie . Als u neurologische schade of een darmoperatie heeft gehad, kunnen ook darmoefeningen worden aanbevolen.

Een woord van Verywell

Laat uw zorgverlener weten of u pijn ervaart die wordt veroorzaakt door constipatie, of u kunt al enkele dagen geen stoelgang hebben. Deze problemen kunnen in een vroeg stadium gemakkelijker worden behandeld en behandeling kan ernstige complicaties voorkomen.