Stomach Health >> Maag Gezondheid >  >> Gastropathy and Symptoms >> Gastric bloeden

Een overzicht van gastro-intestinale bloedingen

Vaak is een bloeding in het maagdarmkanaal niet ernstig, zoals in het geval van aambeien. Sommige bloedingen, vooral die in het bovenste deel van het maagdarmkanaal, kunnen echter groot en fataal zijn.

Daarom is het erg belangrijk om door een zorgverlener te worden beoordeeld op eventuele GI-bloedingen , en als iemand een van de symptomen van een acute bloeding heeft, moeten ze onmiddellijk een spoedbehandeling zoeken.

Een bloeding in het spijsverteringskanaal is geen ziekte, maar eerder een symptoom van een ziekte. De oorzaak van een bloeding kan verband houden met een aandoening die kan worden genezen, of het kan een symptoom zijn van een ernstiger aandoening.

Gastro-intestinale bloedingssymptomen

Welke symptomen u heeft, hangt af van in welk deel van het spijsverteringskanaal de bloeding optreedt, en of de bloeding acuut (kort en mogelijk ernstig) of chronisch (langdurig) is.

Symptomen van bovenste GI-bloeding

  • Helder rood bloed, donkere stolsels of koffiedikachtig materiaal in braaksel
  • Zwarte, teerachtige ontlasting

Symptomen van bloeding in de lagere GI

  • Alleen helderrood bloed doorgeven, of bloed gemengd in de ontlasting (de ontlasting wordt zwart of teerachtig)
  • Felrood of kastanjebruin bloed in de ontlasting

Symptomen van acute bloeding

  • Zwakte
  • Kortademigheid
  • Duizeligheid
  • Snelle pols
  • Verminderde urinestroom
  • Krampende buikpijn
  • Koude, klamme handen en voeten
  • Valigheid
  • Diarree
  • Verwarring
  • Desoriëntatie
  • Slaperigheid
  • Helder rood bloed bedekt de ontlasting
  • Donker bloed vermengd met de ontlasting
  • Zwarte of teerachtige ontlasting
  • Helder rood bloed in braaksel
  • "Koffiedik" uiterlijk van braaksel

Symptomen van chronische bloedingen

  • Zwakte
  • Vermoeidheid
  • Kortademigheid
  • bleekheid
  • Pijn op de borst
  • Duizeligheid
  • Lethargie
  • Valigheid
  • Helder rood bloed bedekt de ontlasting
  • Donker bloed vermengd met de ontlasting
  • Zwarte of teerachtige ontlasting
  • Helder rood bloed in braaksel
  • Koffiedik uiterlijk van braaksel

Oorzaken

Het spijsverteringskanaal, ook wel het maagdarmkanaal of het maagdarmkanaal genoemd, bevat verschillende onderdelen. Deze omvatten de slokdarm, maag, dunne darm, dikke darm (ook wel de dikke darm genoemd), rectum en anus.

Bloedingen in het maagdarmkanaal kunnen verschillende oorzaken hebben, afhankelijk van waar in de spijsverteringsstelsel het voorkomt.

De slokdarm

  • Ontsteking (oesofagitis):maagzuur dat in de slokdarm terechtkomt, kan ontstekingen veroorzaken en deze ontsteking kan leiden tot bloedingen.
  • Spataderen:dit zijn abnormaal vergrote aderen aan de onderkant van de slokdarm.
  • Tranen: Een scheur in het slijmvlies van de slokdarm die meestal wordt veroorzaakt door langdurig braken, maar kan ook worden veroorzaakt door langdurig hoesten of hikken. Dit wordt soms het Mallory-Weiss-syndroom genoemd, een aandoening van het onderste uiteinde van de slokdarm die wordt veroorzaakt door ernstig kokhalzen en braken en wordt gekenmerkt door scheuring die gepaard gaat met bloedingen.
  • Maagzweren
  • Kanker

In de maag

  • Maagzweren:zweren kunnen groter worden en door een bloedvat eroderen, waardoor bloedingen ontstaan.
  • Gastritis
  • Kanker

In de dunne darm

  • Duodenale ulcus
  • Inflammatoire darmaandoening:er kan een ontsteking optreden, wat kan leiden tot bloedingen.
  • Kanker

In de dikke darm en het rectum

  • Aambeien:dit is de meest voorkomende oorzaak van zichtbaar bloed in het lagere spijsverteringskanaal en is meestal felrood. Het zijn vergrote aderen in het anale gebied die kunnen scheuren en bloeden.
  • Colitis ulcerosa:ontstekingen en kleine zweren kunnen bloedingen veroorzaken.
  • Ziekte van Crohn:dit is een chronische aandoening die een ontsteking kan veroorzaken die kan leiden tot rectale bloedingen.
  • Colorectale kanker:dit is een aandoening die wordt veroorzaakt door het uitpuilen van de dikke darmwand.

Diagnose

Een zorgverlener begint gewoonlijk met het diagnostische proces door de medische geschiedenis van de patiënt vast te leggen en een volledig lichamelijk onderzoek. Tijdens het onderzoek zal uw zorgverlener vragen stellen over uw stoelgang (meer of minder vaak dan normaal), kleur van de ontlasting (zwart of rood) en consistentie (losser of steviger).

Ze zullen ook vragen of je pijn of gevoeligheid ervaart en waar deze zich bevindt . De zorgverlener zal dan diagnostische tests uitvoeren als het onderzoek geen oorzaak van de bloeding aan het licht heeft gebracht (zoals aambeien), of om te bepalen of er meer dan één oorzaak voor de bloeding is. Diagnostische tests omvatten:

  • Bovenste endoscopie
  • EGD (oesofagogastroduodenoscopie)
  • Colonoscopie
  • Sigmoïdoscopie
  • Anoscopie
  • Barium-röntgenfoto's
  • Biopten

Behandeling

De behandeling van bloedingen in het spijsverteringskanaal hangt af van de oorzaak van de bloeding en of de bloeding is acuut of chronisch. Als aspirine bijvoorbeeld verantwoordelijk is voor de bloeding, meestal als een patiënt stopt met het innemen van aspirine, wordt de bloeding behandeld.

Als kanker de oorzaak is van de bloeding, is de gebruikelijke behandeling de verwijdering van de tumor. Als een maagzweer de oorzaak is van de bloeding, kan de zorgverlener een medicijn voorschrijven voor de behandeling van H. pylori, een verandering in het dieet aanbevelen, mogelijk een verandering in levensstijl.

De eerste stap bij de behandeling van gastro-intestinale bloedingen is het stoppen van de bloeding. Dit wordt meestal gedaan door chemicaliën rechtstreeks in een bloedingsplaats te injecteren, of door de bloedingsplaats dicht te schroeien met een verwarmingssonde die door een endoscoop wordt gevoerd.

De volgende stap is het behandelen van de aandoening die de bloeding veroorzaakte. Dit omvat medicijnen die worden gebruikt om zweren, oesofagitis, H. pylori en andere infecties te behandelen. Deze omvatten protonpompremmers (PPI's), H2-blokkers en antibiotica. Chirurgische ingreep kan ook nodig zijn, vooral als de oorzaak van de bloeding een tumor of poliepen is, of als behandeling met een endoscoop niet succesvol is.