Stomach Health >> Maag Gezondheid >  >> Q and A >> Buikpijn

Ziekten van dieren:een primeur

A is voor dieren, Z is voor zoönosen.

Door Daniel DeNoon
WebMD-functie

Beoordeeld door Charlotte Grayson

Ze komen van gigantische Gambiaanse ratten en pluizige konijntjes. Ze komen van puppy's en pythons. Of het dier nu vriend, voedsel of vijand is, het kan gevaarlijke ziekten overdragen.

Er zijn minstens 39 belangrijke ziekten die mensen rechtstreeks van dieren krijgen. Er zijn minstens 48 belangrijke ziekten die mensen krijgen van de beet van insecten die een besmet dier hebben gebeten. En er zijn minstens 42 belangrijke ziekten die mensen krijgen door het eten of hanteren van voedsel of water dat besmet is met dierlijke uitwerpselen.

Sommige zijn zo oud als de herinnering:hondsdolheid, builenpest, voedselvergiftiging. Andere zijn pas recentelijk opgedoken:apenpokken, West-Nijl-encefalitis, veteranenziekte. En voor sommige, zoals de zeer dodelijke vogelgriep, zijn we bang, ook al hebben ze zich - nog - niet bij mensen verspreid.

Mensen hebben eeuwenlang met dieren geleefd. Daar is een reden voor. Ze zorgen er niet alleen voor dat we ons beter voelen. Ze dragen daadwerkelijk bij aan onze gezondheid. Mensen die huisdieren houden, hebben doorgaans een lager cholesterolgehalte en een lagere bloeddruk. Ze hebben de neiging om meer te bewegen en zich minder eenzaam te voelen.

Aan de andere kant kunnen huisdieren en andere dieren ziek worden. En sommige van deze ziekten kunnen behoorlijk gevaarlijk zijn. Dit artikel biedt een overzicht van deze ziekten - en hoe u ze kunt vermijden.

Waarom door dieren overgedragen ziekten ertoe doen

Ziekten die door dieren op de mens worden overgedragen, worden zoönosen genoemd. Wat maakt een van deze ziekten belangrijk? Twee dingen, zegt zoönose-expert Lawrence T. Glickman, VMD, DrPH, hoogleraar veterinaire epidemiologie en milieugezondheid aan de Purdue University School of Veterinary Medicine, West Lafayette, Ind.

"Als je Amerikanen in het algemeen vraagt ​​wat de belangrijkste zoönose is, zouden de meesten zeggen hondsdolheid", vertelt Glickman aan WHTT. "Het is iets waar ze bang voor zijn, het is in het nieuws. Maar qua risico zijn er in de VS slechts nul tot twee gevallen bij de mens per jaar. Het is een van die zoönosen die belangrijk zijn vanwege hun ernst, maar niet vanwege hun frequentie:hondsdolheid, tularemie, pest, apenpokken, listeria, miltvuur. Dit zijn ziekten die zeer ernstig zijn als men ze krijgt, maar die relatief zeldzaam zijn."

Aan de andere kant, merkt Glickman op, zijn door dieren overgedragen ziekten die belangrijk zijn omdat ze vrij vaak voorkomen, zelfs als ze niet vaak dodelijk zijn. Kattenkrabziekte infecteert bijvoorbeeld maar liefst 20.000 Amerikanen per jaar. En naar schatting 4%-20% van de Amerikaanse kinderen krijgt spoelworm van honden en katten.

"Zelfs deze ziekten kunnen behoorlijk ernstig zijn", zegt Glickman. Hier is een overzicht van enkele belangrijke zoönosen:

Toxoplasmose

Katten die buiten mogen rondlopen, pikken vaak een parasiet op die bekend staat als Toxoplasma gondii . Meestal zal de kat de infectie bestrijden voordat deze besmettelijk wordt. Soms werpen katten echter ei-achtige vormen van de parasiet in hun ontlasting. Dat is de reden waarom zwangere vrouwen, kleine kinderen, mensen met een beschadigd immuunsysteem en mensen die chemotherapie krijgen bij kanker, het schoonmaken van kattenbakken moeten vermijden.

Gewoonlijk krijgt een persoon die toxoplasmose krijgt zeer weinig symptomen. Maar wanneer een persoon de ziekte krijgt, veroorzaakt dit een griepachtige ziekte en/of spierpijn die een maand of zelfs langer aanhoudt. "Een zeer groot deel van de mensen - 30%-40% - is besmet met toxoplasmose, meestal door onvoldoende verhit vlees te eten", zegt Glickman. "De meeste mensen hebben nooit een symptoom gehad of hadden een zeer milde ziekte. Maar bij mensen [met een verzwakt immuunsysteem] kan het dodelijk zijn. En de ergste infecties kunnen bij zwangere vrouwen zijn. Het organisme kan naar de foetus gaan en, als de baby niet niet sterven, levenslange ziekte veroorzaken."

Ziekten van katten en honden

Ze zijn verreweg onze beste vrienden. En dat betekent dat katten en honden veelvoorkomende ziektebronnen zijn.

Katten dragen vaak een kiem genaamd Bartonella henselae . Ongeveer 40% van de katten wordt minstens één keer in hun leven besmet - meestal als het kittens zijn - maar ze zien er niet ziek uit. Mensen raken alleen besmet als ze worden gebeten of gekrabd door een besmet dier -- kattenkrabkoorts

Andere bacteriële infecties die mensen kunnen krijgen van katten en honden zijn:

  • Pest. Knaagdieren dragen de pestbacteriën. Zeer zelden krijgen katten vlooien van geïnfecteerde knaagdieren en geven ze de ziekte door aan de mens.

  • Q-koorts. Mensen hebben veel meer kans om Q-koorts te krijgen van boerderijdieren dan van katten. Maar het gebeurt wel. De helft van de geïnfecteerde mensen krijgt symptomen zoals koorts, hoofdpijn, pijn op de borst of maag, diarree en/of braken. Het kan ook tijdelijke zwelling van het hart veroorzaken -- een gevaarlijke gebeurtenis voor mensen die al een hartaandoening hebben.

  • Campylobacter infectie. Gevonden in dierlijke uitwerpselen, veroorzaakt deze kiem gastro-intestinale symptomen. Het is meestal niet gevaarlijk, maar kan ernstige ziekten veroorzaken bij mensen met een verzwakt immuunsysteem.

  • Leptospira infectie. Mensen raken besmet via contact met water, voedsel of grond die urine van besmette dieren bevat. Onbehandeld, leptospirose kan behoorlijk ernstig zijn. Het kan leiden tot leverfalen, moeite met ademhalen, nierbeschadiging, hersen- en ruggenmerginfectie en, in zeldzame gevallen, de dood. Symptomen variëren sterk, maar kunnen hoge koorts, ernstige hoofdpijn, koude rillingen, spierpijn en braken omvatten. Er kunnen ook gele huid en ogen, rode ogen, buikpijn, diarree of uitslag zijn.

  • Salmonella infectie. Mensen krijgen deze vaak ernstige gastro-intestinale infectie door contact met uitwerpselen van dieren. Het kan ernstige nierschade veroorzaken bij jonge kinderen.

Zowel katten als honden krijgen soms parasieten die mensen infecteren. Een van de meest voorkomende is rondworm. Als ze onbehandeld blijven, pikken bijna alle puppy's en kittens deze parasiet op. Zijn ei-achtige vorm - de oöcyst - kan jarenlang in de bodem overleven.

Als mensen oöcysten binnenkrijgen, komen er kleine wormpjes uit de darmen die zich door het lichaam verplaatsen. Symptomen zijn onder meer koorts, hoesten, astma en/of longontsteking. Af en toe komen de kleine wormen het oog binnen en littekens op het netvlies. Dit resulteert in permanent gedeeltelijk verlies van het gezichtsvermogen. "Elk jaar worden ongeveer 750 tot 1500 kinderen blind met rondworminfectie [van de ogen] die van honden via uitwerpselen op kinderen wordt overgedragen", zegt Glickman.

Andere parasieten van katten en honden:

  • Toxoplasmose. Zie hierboven.
  • Lintworm. Een persoon raakt besmet door een geïnfecteerde vlo in te slikken - een relatief zeldzame gebeurtenis, maar het gebeurt.
  • Hookworm. Haakwormen komen veel voor in tropische en subtropische gebieden. Ze besmetten grond die verontreinigd is met uitwerpselen van dieren. Mensen worden besmet door direct contact, meestal door op verontreinigde grond te lopen. Zware infecties kunnen ernstig zijn.
  • Cryptosporidiose. Deze parasiet veroorzaakt milde tot ernstige darmklachten zoals diarree. Het is meestal geen gevaarlijke infectie, behalve voor mensen met een verzwakt immuunsysteem.

Ringworm is geen parasiet, maar een schimmelinfectie die een ringvormige uitslag op de huid of een kale plek op de hoofdhuid vormt. Mensen kunnen het krijgen door direct contact met een besmet dier.

Katten en honden krijgen ook virussen. Hondsdolheid is de gevaarlijkste. Zorg ervoor dat u de rabiësvaccinatie van uw huisdier bijhoudt.

Om uzelf te beschermen tegen ziekten die door huisdieren worden overgedragen:

  • Was je handen met zeep en stromend water na het aanraken van uitwerpselen.
  • Breng uw huisdier regelmatig naar de dierenarts en houd u aan alle aanbevolen vaccinaties voor uw gebied.
  • Vermijd ruw spelen met katten.
  • Als je kat of hond je bijt, was het gebied dan meteen met water en zeep.
  • Was je handen nadat je je huisdier hebt aangeraakt, vooral voordat je gaat eten of eten klaarmaakt.
  • Mensen met een verzwakt immuunsysteem moeten speciale voorzorgsmaatregelen nemen. Deze omvatten onder meer dat huisdieren ze nooit aan het gezicht of aan een open snee of wond mogen likken, nooit de uitwerpselen van dieren mogen aanraken en nooit een dier met diarree moeten aanraken.
  • Laat uw huisdier niet drinken uit toiletpotten of uitwerpselen eten.

Andere huisdieren, andere ziekten

Wij mensen hebben naast katten en honden nog andere vrienden. En met deze andere vrienden komen andere ziekten:

  • Vogels . Gezelschapsvogels, waaronder papegaaien en parkieten, kunnen psittacose verspreiden. Het is een relatief zeldzame ziekte, met ongeveer 50 Amerikaanse gevallen per jaar. Symptomen zijn onder meer koorts, koude rillingen, hoofdpijn, spierpijn en een droge hoest. Er is vaak longontsteking, die behoorlijk ernstig en zelfs dodelijk kan zijn. Onbehandelde infecties kunnen leiden tot ernstige hart-, lever- en zenuwproblemen.

  • Reptielen en amfibieën . Slangen, schildpadden, hagedissen, kikkers, padden en salamanders kunnen -- net als andere dieren -- Salmonella dragen bacteriën. Was uw handen na het hanteren ervan. Houd ze in hun leefgebied; laat ze niet door je kamer dwalen. Houd reptielen en hun uitrusting uit de buurt van de keuken. Maak geen reptielenkooien schoon in gootstenen of kuipen die door mensen worden gebruikt. Kus je reptiel niet - het zal het sowieso niet leuk vinden. En houd reptielen en amfibieën uit de buurt van kinderen jonger dan 1 jaar en mensen met een verzwakt immuunsysteem.

  • Exotische dieren . Ja, sommige mensen maken huisdieren van dieren zoals Afrikaanse pygmee-egels. Deze kleine, asociale dieren die zich tot stekelige ballen oprollen, waren niet zo lang geleden een rage. En ze kwamen met salmonella. Meer recent brachten Gambiaanse reuzenratten apenpokken naar de VS. Net als pokken - maar gelukkig milder en niet zo besmettelijk - schuilt apenpokken in kleine zoogdieren in het Afrikaanse regenwoud.

George A. Pankey, MD, directeur onderzoek naar infectieziekten bij de Ochsner Clinic Foundation in New Orleans, vindt dat de trend naar exotische dieren te ver is gegaan. Hij wijst erop dat we zijn mee geëvolueerd met meer gewone huisdieren, zodat ze relatief weinig ziekten dragen die we niet aankunnen. Wie weet welke bizarre ziekte er op de loer ligt in het volgende rage huisdier?

Wilde dieren

Wilde dieren moeten zo blijven. Geniet ervan op afstand. Toch zijn ze een rijke bron van menselijke ziekten. Hier zijn er een paar:

  • Wasbeer rondworm. Dit is de beste reden om geen wilde wasberen te voeren. De uitwerpselen van een geïnfecteerde wasbeer dragen miljoenen rondwormeieren. Deze eieren worden binnen twee tot vier weken besmettelijk en kunnen jarenlang in de omgeving overleven. Ze zijn erg moeilijk te doden - de CDC beveelt aan om verontreinigde dekken of veranda's schoon te maken met kokend water of een propaanvlampistool (uiteraard met de nodige voorzichtigheid).

    Symptomen hangen af ​​van waar de rondwormen zich in het lichaam verplaatsen. Ze kunnen misselijkheid, vermoeidheid, vergrote lever en symptomen van herseninfectie omvatten (slechte coördinatie, onoplettendheid voor de omgeving, verlies van spiercontrole, coma en/of blindheid). Sommige infecties waren dodelijk. Diagnose is moeilijk. Als u symptomen krijgt na contact met wasberen, vertel dit dan aan uw arts. Er is geen specifieke remedie, maar vroege behandeling kan de omvang van de ziekte beperken.

  • Giardia infectie. Deze microscopisch kleine parasiet is de vloek van de wandelaar. Het is een van de belangrijkste redenen waarom je altijd water uit een beek moet zuiveren, hoe ver je ook van de bewoonde wereld kampeert. Een besmet dier verhaart Giardia in zijn ontlasting. Het kan lang overleven in water en in de bodem.

    Symptomen zijn onder meer losse of waterige diarree, maagkrampen en maagklachten. Mensen met Giardia infectie zijn besmettelijk en verspreiden de parasiet gemakkelijk naar anderen. Gelukkig zijn er uitstekende curatieve behandelingen.

  • Hantavirus. Dit dodelijke virus wordt gedragen door sommige muizenstammen, vooral hertenmuizen. Mensen krijgen de infectie door het inademen van stof dat besmet is met muizenkeutels. Als je een gebied moet schoonmaken dat is geteisterd door muizen, veeg het dan NIET op in een grote stofwolk. Trek in plaats daarvan latexhandschoenen aan, bevochtig het gebied met wasmiddel of verdund bleekmiddel, veeg af met vochtige handdoeken en dweil. Verbrand alle besmette materialen. En zorg ervoor dat de muizen weg zijn -- bel een verdelger.

  • Lymfatische choriomeningitis (LCM). Dit is een virus dat wordt verspreid door de gewone huismuis. Het virus kan de bekleding van de hersenen en het ruggenmerg infecteren. Het is een ernstige ziekte, hoewel veel mensen slechts milde infecties krijgen. Muizen scheiden het virus af via hun urine, speeksel en ontlasting. Mensen raken besmet door besmet voedsel te eten of door vernevelde muizenurine of uitwerpselen in te ademen. LCM kent twee fasen. De eerste duurt ongeveer een week en begint met koorts, verlies van eetlust, hoofd- en spierpijn, misselijkheid en/of braken. Er kunnen ook andere symptomen zijn.

    De tweede fase vindt plaats op het moment dat de eerste beter wordt. Het kan beginnen met symptomen van meningitis:koorts, hoofdpijn en een stijve nek. Het kan ook beginnen met symptomen van encefalitis:slaperigheid, verwardheid en bewegingsproblemen. Er is geen remedie, maar de meeste mensen herstellen volledig met ondersteunende behandeling. Sommige mensen blijven echter achter met blijvende zenuw- of hersenbeschadiging. Ongeveer 1% van de mensen met LCM sterft.

  • Tularemie (konijnenkoorts). Mensen krijgen meestal tularemie door direct contact met konijnen. Een persoon kan het ook krijgen via de beet van een geïnfecteerde teek of hert, door besmet voedsel te eten, door besmet water te drinken of door F in te ademen. tularensis , de bacterie die konijnenkoorts veroorzaakt. Het is zeer besmettelijk:minder dan 10 microscopisch kleine ziektekiemen kunnen een dodelijke infectie veroorzaken. Dit is de reden waarom tularemie tijdens de Tweede Wereldoorlog werd bestudeerd als een middel tegen kiemen.

    Het soort ziekte dat men krijgt, hangt af van hoe men besmet is. De geïnhaleerde vorm is het ernstigst, met een sterftecijfer van 30% -60% in onbehandelde gevallen. Het veroorzaakt longontsteking met plotselinge koorts, koude rillingen, spier- en gewrichtspijn, droge hoest en progressieve zwakte. In ernstige gevallen is er bloederig spuug met ademhalingsmoeilijkheden.

Equine Encephalitis en West Nile Virussen

De paardenencefalitis en West-Nijlvirussen worden door muggen van wilde vogels op mensen - en op paarden - overgedragen. We lezen veel over het West-Nijlvirus, vanwege de recente aankomst in de VS en de snelle verspreiding over het hele land. Het kan een zeer gevaarlijke infectie van de hersenen en het ruggenmerg veroorzaken. Dat geldt ook voor paardenencefalitis, die al lang stevig geworteld is in de VS. Oosterse paardenencefalitis wordt zelfs als een veel ernstiger ziekte beschouwd. Ongeveer 30% van de mensen die het krijgen sterft, en nog eens 30% heeft blijvende zenuwbeschadiging.

De meeste jaren zijn er zeer weinig gevallen van paardenencefalitis. Maar sommige jaren zijn veel erger dan andere - en er is geen manier om van tevoren te voorspellen wanneer er een uitbraak zal zijn. Het is te vroeg om te weten of het West-Nijlvirus elk jaar hetzelfde zal zijn of in cycli in de VS zal komen

Ebola-virus

Het is moeilijk om een ​​meer afschuwelijke ziekte te bedenken dan hemorragische ebolakoorts. Het ebolavirus wordt verspreid door contact met het bloed of lichaamsvloeistoffen van een geïnfecteerde persoon. Komt het van dieren? Waarschijnlijk. Apen en mensapen krijgen het - en mensen kunnen het van hen krijgen als ze ze slachten voor voedsel. Maar apen sterven aan ebola, dus ze kunnen niet de ultieme gastheer zijn. De meeste onderzoekers denken dat er een dier is dat het virus herbergt. Ze hebben het alleen nog niet gevonden.

SARS

Dat SARS is ontstaan ​​in de Chinese provincie Guangdong lijkt zeker. Wat niet zeker is, is waar het vandaan kwam. SARS is een coronavirus, maar het is niet zoals elk ander lid van de coronavirusfamilie. Sommige onderzoekers denken dat het afkomstig kan zijn van een bedreigd dier dat bekend staat als een gemaskerde palmcivetkat - zoals de meeste exotische dieren, een culinaire delicatesse in delen van China. Anderen vinden het bewijs zwak. Of SARS bij dieren of mensen is geëvolueerd, blijft een kwestie van debat.

Influenza

Een ziekte die zeker bij dieren evolueert, is griep. En een plaats waar het zich ontwikkelt, is niemand minder dan Guangdong, China, waar dieren dicht bij elkaar worden gehouden. Griepvirussen komen vaak voor bij eenden en ganzen. Ze verspreidden zich naar kippen en varkens. Varkens kunnen ook besmet raken met menselijke griepvirussen, dus ze zijn een goede mengpot voor nieuwe griep. Wanneer een dier of een persoon besmet is met twee verschillende griepvirussen, wisselen de virussen graag onderdelen uit. Voila! Er duikt een nieuw virus op.

Infectieziektespecialisten vragen zich niet af of er een nieuwe wereldwijde griepepidemie komt. Ze vragen zich alleen af ​​wanneer het zal gebeuren. Er zijn twee recente close calls geweest.

In 1997 ontstond de dodelijke vogelgriep op de pluimveemarkten van Hong Kong. Mensen raakten besmet en stierven, maar het slachten van miljoenen kippen stopte het virus voordat het leerde hoe het zich van persoon tot persoon kon verspreiden. In 2001 en 2002 ontwikkelden zich vergelijkbare vogelgriepvirussen bij kippen uit Hong Kong. Gelukkig verspreidden ze zich niet naar mensen.

Robert G. Webster, PhD, is directeur van het samenwerkingscentrum van de Wereldgezondheidsorganisatie voor griepvirussen bij lagere dieren en vogels.

"We willen dit niet bij mensen, anders komt de wereld in diepe, diepe problemen", vertelde Webster in een interview in 2002. 'Wat ga je doen als een van deze ontsnapt? Je hebt niets te doen. Gaan we ons hierop voorbereiden? Vroeg of laat gaat het gebeuren.'

Terug naar Van dier naar mens:het pad van infectieziekten opsporen.

Gepubliceerd op 9 juli 2003.


BRONNEN:Opkomende infectieziekten , maart 2003. Lawrence T. Glickman, VMD, DrPH, hoogleraar veterinaire epidemiologie en milieugezondheid, Purdue University School of Veterinary Medicine, West Lafayette, Ind. George A. Pankey, MD, directeur, onderzoek naar infectieziekten, Ochsner Clinic Foundation, New Orleans. TG Ksiazek, PhD, DVM, chef, special pathogens branch, CDC, Atlanta.