Stomach Health > Maag Gezondheid >  > Q and A > maag vraag

Hogere niveaus van chemicaliën in het moedersysteem tijdens de zwangerschap gekoppeld aan een lager IQ bij kinderen

Blootstelling tijdens het eerste trimester van de zwangerschap aan mengsels van vermoedelijk hormoonontregelende chemicaliën die in consumentenproducten worden aangetroffen, houdt verband met een lager IQ bij kinderen op de leeftijd van 7, volgens een onderzoek door onderzoekers van de Icahn School of Medicine op de berg Sinaï en de Karlstad University, Zweden, gepubliceerd in Milieu Internationaal in oktober. Deze studie is een van de eerste die kijkt naar prenatale vermoedelijke hormoonontregelende chemische mengsels in relatie tot neurologische ontwikkeling.

Wetenschappers hebben 26 chemicaliën gemeten in het bloed en de urine van 718 moeders tijdens het eerste trimester van hun zwangerschap in de studie van Zweedse moeders en kinderen, bekend als SELMA. Deze chemicaliën omvatten bisfenol A (BPA), die wordt aangetroffen in plastic voedsel- en drankverpakkingen, evenals pesticiden, ftalaten, en andere chemicaliën die in consumentenproducten worden aangetroffen. Van sommige van de 26 is bekend dat ze de endocriene (hormoon) activiteit bij mensen verstoren; van andere is aangetoond dat ze dit alleen bij dieren doen, of worden verdacht van hormoonontregeling omdat ze chemische kenmerken delen met bekende verstoorders.

Onderzoekers volgden later de kinderen op 7-jarige leeftijd op en ontdekten dat degenen van wie de moeder tijdens de zwangerschap hogere niveaus van de chemicaliën in hun systeem had, lagere IQ-scores hadden - vooral jongens, wiens scores twee punten lager waren. Binnen het mengsel, bisfenol F (BPF), een BPA-vervangende verbinding, de grootste bijdrage geleverd aan het verlagen van het IQ van kinderen, wat suggereert dat BPF niet veiliger is voor kinderen dan BPA.

Uit de studie bleek dat andere zorgwekkende chemicaliën in het mengsel het pesticide chloropyrifos waren; polyfluoralkylstoffen, die worden aangetroffen in schoonmaakproducten; triclosan, een chemische stof die wordt aangetroffen in antibacteriële zepen; en ftalaten, die worden aangetroffen in zachte polyvinylchloride-kunststoffen en cosmetica. Veel van de chemicaliën blijven maar korte tijd in het lichaam, wat betekent dat zelfs een kortdurende blootstelling schadelijk kan zijn, dus onderzoekers geloven dat dit erop wijst dat het voorkomen van blootstelling aan zwangere vrouwen of vrouwen die proberen zwanger te worden van cruciaal belang is om neurologische schade aan kinderen te voorkomen.

Deze studie is belangrijk omdat de meeste studies één chemische stof tegelijk evalueren; echter, mensen worden tegelijkertijd aan veel chemicaliën blootgesteld, en meerdere blootstellingen kunnen schadelijk zijn, zelfs wanneer elke afzonderlijke chemische stof op een laag niveau is."

Eva Tanner, doctoraat, MPH, postdoctoraal onderzoeker bij de afdeling Milieugeneeskunde en Volksgezondheid aan de Icahn School of Medicine op de berg Sinaï

Carl Gustaf Bornehag, doctoraat, Professor aan de Universiteit van Karlstad, zegt dat het aantoont dat blootstelling aan mengsels van chemicaliën in gewone consumentenproducten de ontwikkeling van de hersenen van kinderen kan beïnvloeden en dat sommige chemicaliën waarvan wordt aangenomen dat ze veiliger zijn, zoals BPF, misschien niet veiliger voor kinderen.

De chemicaliën interfereren met de hormoonactiviteit, zelfs op lage niveaus. Eerdere studies koppelen tal van vermoedelijke hormoonontregelaars, inclusief ftalaten en BPA, tot neurologische ontwikkelingsproblemen bij kinderen.

Sommige van deze chemicaliën passeren de placenta tijdens de zwangerschap, het blootstellen van de foetus en mogelijk onomkeerbare ontwikkelingsschade veroorzaken. Hoewel het beëindigen van blootstelling aan een kortlevende verontreinigende stof nadelige effecten bij volwassenen kan elimineren, blootstelling tijdens kritieke perioden van foetale ontwikkeling kan permanent zijn, met subtiele endocriene veranderingen die de gezondheidsresultaten tot in de volwassenheid kunnen beïnvloeden, zei Dr. Tanner.

Dr. Tanner zegt dat deze studie alleen blootstelling op een enkel moment tijdens de vroege zwangerschap beoordeelde, er moet dus meer onderzoek worden gedaan om te begrijpen hoe blootstellingen tijdens de latere zwangerschap en in de kindertijd de resultaten kunnen beïnvloeden. De onderzoekers merken op dat verschillende van de bestudeerde chemicaliën slechts een korte tijd in het lichaam blijven, dus de moeders in het onderzoek hebben mogelijk extra blootstelling gehad voor of nadat hun bloed- en urinemonsters waren genomen.

Onderzoekers merken op dat de studie observationeel was, en verdere studies zijn nodig om deze bevindingen te bevestigen.

Other Languages