Stomach Health > Maag Gezondheid >  > Q and A > maag vraag

Nieuwe medicijncombinaties en doseringsschema's verbeteren de vooruitzichten bij gevorderde darmkanker

Gevorderde darmkanker verspreidt zich vaak wijd en reageert mogelijk niet op standaardchemotherapie. In zo'n geval, een nieuwe combinatie van medicijnen en flexibele dosering kan helpen om een ​​betere vooruitzichten te krijgen, zoals blijkt uit verschillende nieuwe onderzoeken.

In een studie, onderzoekers onderzochten het gebruik van paclitaxel bij de behandeling van gemetastaseerd plaveiselcelcarcinoom van de anus. Een combinatie van 5-fluorouracil (5-FU)/cisplatine is de huidige eerstelijnsbehandeling voor gemetastaseerde ziekte, maar er bestaat geen standaardtherapie voor refractaire tumoren (resistent tegen standaardtherapie). In dit scenario, 6 patiënten werden behandeld met paclitaxel, die wordt gebruikt bij vergelijkbare tumoren van het hoofd en de nek. Er was een meetbare respons op wekelijkse behandeling met paclitaxel bij 4 patiënten, terwijl een ander na deze therapie stabilisatie van de ziekte liet zien.

De resultaten van de Europese REARRANGE-studie werden gepresenteerd op het ESMO World Congress on Gastrointestinal Cancer 2019. Deze waren afkomstig van bijna 300 patiënten uit heel Spanje, Italië en Frankrijk. Deze patiënten waren 64 jaar oud, gemiddeld, en ze hadden allemaal vuurvaste uitgezaaide colorectale kanker (mCRC). Allen waren gevorderd van de eerstelijnsbehandeling tot de vierdelijnsbehandeling voor de ziekte.

Regorafenib is een multikinaseremmer die wordt gebruikt bij refractaire mCRC, maar met een onaanvaardbaar hoog percentage van stopzetting vanwege ernstige bijwerkingen. De proef was bedoeld om het effect van veranderingen in het doseringsschema op de verdraagbaarheid, toxiciteit en algehele overleving met dit medicijn.

Patiënten werden willekeurig toegewezen aan een van de drie groepen:standaarddosis (SD), verminderde dosering (RD) en intermitterende dosering (ID). SD-patiënten kregen 160 mg/dag, terwijl RD-patiënten 120 mg/dag kregen, beide voor drie weken gevolgd door een week vrij. In de ID-groep, regorafenib in een dosering van 160 mg/dag werd om de week gebruikt.

Als cyclus 1 van RD- en ID-behandeling goed werd verdragen, alle patiënten werden daarna overgeschakeld naar SD-cycli. Guillem Agiles, studie auteur, verklaart, "We hebben de dosis in de eerste cyclus verlaagd en vervolgens geëscaleerd omdat is aangetoond dat de toxiciteit hoger is in de eerste en tweede maand van de behandeling."

Hoewel er geen verandering was in het totale aantal bijwerkingen van graad 3/4, RD en ID-gebruik in de eerste paar maanden was numeriek geassocieerd met minder bijwerkingen die leidden tot stopzetting, zoals vermoeidheid, hypertensie en hand-voethuidreactie (HFSR. Behandelingsduur en mediane progressievrije overleving (respectievelijk ongeveer 3-4 maanden en 2 maanden) werden niet beïnvloed, waardoor dit een levensvatbaar alternatief is. Het proces, dat tot nu toe de grootste is in dit gebied, ondersteunde dus het gebruik van flexibele dosering met regorafenib bij deze aandoening.

Agiles legt uit, “Deze resultaten, geïnterpreteerd in de context van andere proeven, zoals de Amerikaanse studie ReDOS (3), vertel ons dat de meer flexibele doses regorafenib een effectief alternatief zijn om de kwaliteit van leven te verbeteren van patiënten met uitgezaaide refractaire colorectale kanker". Andere oncologen waren even onder de indruk, met de Leuvense professor Eric Van Cutsem die voorspelde dat het de manier zou veranderen waarop regorafenib in mCRC wordt gebruikt.

Het ESMO-congres hoorde ook van een andere doorbraak:de BEACON CRC-studie naar een combinatie van drie geneesmiddelen die worden gebruikt voor de behandeling van refractaire mCRC-positief voor BRAF V600E-mutatie. Deze mutatie wordt waargenomen bij 15% van de mCRC-patiënten en heeft een slechte prognose.

Bij de studie waren 665 patiënten betrokken in drie behandelingsgroepen:triplettherapie met encorafenib, binimetinib en cetuximab; doublettherapie met encorafenib en cetuximab; en een van de twee chemotherapeutische regimes (irinotecan of een combinatie van folinezuur, fluoruracil en irinotecan (FOLFIRI) met cetuximab).

De triplet-combinatie van niet-chemotherapiemiddelen werd ontwikkeld om zowel de BRAF-kinaseroute als andere compenserende mechanismen te onderdrukken die tumorcellen in staat stellen resistentie tegen BRAF-remmers te ontwikkelen. Onderzoeksauteur Scott Kopetz merkte op:"Kleedkanker reageert niet alleen op BRAF-therapie omdat tumorcellen zich na de eerste behandeling via andere mechanismen aanpassen. Met deze drievoudige gerichte therapie, we gebruiken een zeer wetenschappelijk logische combinatie om BRAF en deze andere mechanismen te remmen.”

De triplettherapie werd goed verdragen, en resulteerde in een mediane totale overleving van 9 maanden, en objectief responspercentage van 26% tegenover respectievelijk 5,4 maanden en 2% met standaardtherapie. De opvallende verbetering zorgde ervoor dat een deskundige voortaan de noodzaak van routinematige BRAF-testen bij alle patiënten met CRC benadrukte, waardoor dit de nieuwe zorgstandaard wordt. "We hebben nu een specifieke behandeling die het natuurlijke verloop van de ziekte bij patiënten met BRAF-mutaties kan veranderen en die beter is dan eerdere therapie, daarom is het essentieel dat patiënten routinematig worden getest, ” zei professor Andres Cervantes van Valencia.

Bovendien, het vermijden van chemotherapie is een grote bonus. Cervantes zegt, “Bij veel andere vormen van kanker, en in het bijzonder bij colorectale kanker, het is gebruikelijk dat biologische gerichte therapieën worden gebruikt in combinatie met chemotherapie. Dat we deze gerichte combinatie kunnen geven zonder dat er chemotherapie nodig is, is heel goed nieuws voor patiënten, niet in de laatste plaats vanwege de bijwerkingen die ze doorgaans ervaren bij chemotherapie.”

Hoewel alleen refractaire mCRC-patiënten die tot twee chemotherapielijnen hebben gefaald, momenteel in aanmerking komen voor een dergelijke behandeling, het moet worden onderzocht bij andere BRAF-mutante tumoren, hetzij in eerdere mCRC of adjuvante therapie na primaire excisie van de tumor, genezingspercentages te verhogen.

Het laatste woord? Veranderende medicijncombinaties en doseringsschema's beloven het leven van mCRC-patiënten te verbeteren, terwijl de werkzaamheid van de behandeling behouden blijft.

Other Languages