Stomach Health >> Maag Gezondheid >  >> Q and A >> Buikpijn

Geelzucht bij volwassenen (hyperbilirubinemie)

Definitie en feiten van geelzucht

Foto van geelzucht van het gezicht en de ogen Met dank aan de CDC

  • Geelzucht is een gelige verkleuring van de huid, slijmvliezen en van het oogwit veroorzaakt door verhoogde niveaus van het chemische bilirubine in het bloed (hyperbilirubinemie). De term geelzucht is afgeleid van het Franse woord jaune, wat geel betekent. Geelzucht is niet per se een ziekte, maar eerder een zichtbaar teken van een onderliggend ziekteproces.
  • Geelzucht wordt meestal gezien wanneer het niveau van bilirubine in het bloed 2,5-3 mg/dL (milligram per deciliter) overschrijdt.
  • Geelzucht bij volwassenen kan worden veroorzaakt door verschillende medische aandoeningen, waarvan sommige ernstig en mogelijk levensbedreigend zijn.
  • Elke volwassene die geelzucht ontwikkelt, moet een uitgebreide medische evaluatie ondergaan om de oorzaak vast te stellen.
  • Neonatale geelzucht, een aandoening die wordt gezien bij pasgeborenen, is meestal een goedaardige aandoening die verbetert zonder ernstige bijwerkingen).

Wat zijn de symptomen van geelzucht (hyperbilirubinemie)?

Geelzucht, ook wel icterus genoemd, is de gele verkleuring van de huid en sclerae (het wit van de ogen) door abnormaal hoge bloedspiegels van het galpigment, bilirubine. De vergeling strekt zich uit tot andere weefsels en lichaamsvloeistoffen en kan ook de urine donker maken. Het geel worden van alleen de schil kan ook worden veroorzaakt door te veel wortelen te eten of te veel wortelsap te drinken.

Lees meer over geelzuchtsymptomen »

Wat zijn de tekenen en symptomen van geelzucht bij volwassenen?

Zoals eerder vermeld, is geelzucht geen ziekte, maar eerder een zichtbaar teken van een onderliggend ziekteproces. Personen met geelzucht zullen in verschillende mate een gele verkleuring van de huid hebben en kunnen ook geelverkleuring van de slijmvliezen en van het oogwit vertonen. Afhankelijk van de onderliggende oorzaak van geelzucht, kunnen individuen echter verschillende symptomen ervaren. Sommige personen kunnen zeer weinig of geen symptomen hebben, terwijl anderen meer ernstige en uitgesproken symptomen kunnen ervaren. Personen met geelzucht kunnen een van de volgende tekenen en symptomen ervaren.

  • Lichtgekleurde ontlasting
  • Donkergekleurde urine
  • Jeukende huid
  • Misselijkheid en braken
  • Rectale bloeding
  • Diarree
  • Koorts en koude rillingen
  • Zwakte
  • Gewichtsverlies
  • Verlies van eetlust
  • Verwarring
  • Buikpijn
  • Hoofdpijn
  • Zwelling van de benen
  • Zwelling en uitzetting van de buik door ophoping van vocht (ascites)

Hoe vaak komt geelzucht voor bij volwassenen? Wie krijgt het?

De risicofactoren voor het ontwikkelen van geelzucht variëren op basis van de onderliggende oorzaak.

  • Bepaalde mensen met erfelijke aandoeningen (bijvoorbeeld thalassemie of erfelijke sferocytose) lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van geelzucht door hemolyse.
  • Mensen die veel alcohol consumeren, lopen een verhoogd risico op het ontwikkelen van alcoholische hepatitis, pancreatitis en cirrose die leiden tot geelzucht.
  • Mensen met een verhoogd risico op blootstelling aan de verschillende soorten virale hepatitis (bijvoorbeeld hepatitis B en hepatitis C) lopen het risico geelzucht te krijgen op het moment van infectie of daarna, als er een leverziekte optreedt of als de lever kanker ontwikkelt zich later.
  • Andere risicofactoren zijn onder meer:
    • Rauw schaaldieren eten
    • Drugsinjecties van andere stoffen
    • Tatoeëren
    • Geboorte tussen 1945 en 1965
    • Niet-gevaccineerd zijn (tegen hepatitis)
    • Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg
    • Deelnemen aan risicovolle seksuele activiteiten

Wat veroorzaakt geelzucht bij volwassenen?

Afbeelding van de lever en waar deze zich in de buik bevindt.

Geelzucht bij volwassenen wordt veroorzaakt door verschillende medische aandoeningen die het normale metabolisme of de uitscheiding van bilirubine beïnvloeden. Bilirubine wordt meestal gevormd door de dagelijkse afbraak en vernietiging van rode bloedcellen in de bloedbaan, die hemoglobine afgeven als ze scheuren. Het heemgedeelte van dit hemoglobinemolecuul wordt vervolgens omgezet in bilirubine, dat in de bloedbaan naar de lever wordt getransporteerd voor verder metabolisme en uitscheiding. In de lever wordt het bilirubine geconjugeerd met glucuronzuur (meer oplosbaar in water gemaakt) en uitgescheiden in de galblaas (waar het wordt opgeslagen) en uiteindelijk in de darmen terechtgekomen. In de darmen wordt een deel van het bilirubine uitgescheiden in de ontlasting, terwijl een deel door de darmbacteriën wordt gemetaboliseerd tot urobilinogeen en uitgescheiden in de urine.

Geelzucht treedt op als er een disfunctie is van het normale metabolisme en/of de uitscheiding van bilirubine. Deze verstoring van het metabolisme of de uitscheiding van bilirubine kan in verschillende stadia voorkomen en het is daarom nuttig om de verschillende oorzaken van geelzucht te classificeren op basis van waar de disfunctie optreedt. De oorzaken van geelzucht worden over het algemeen geclassificeerd als pre-hepatisch (het probleem doet zich voor vóór secretie naar de lever), hepatisch (het probleem doet zich voor in de lever) en post-hepatisch (het probleem doet zich voor nadat bilirubine uit de lever is uitgescheiden).

Wat veroorzaakt pre-hepatische (lever) geelzucht?

Geelzucht veroorzaakt tijdens de pre-hepatische fase is te wijten aan de overmatige vernietiging (hemolyse) van rode bloedcellen door verschillende aandoeningen. Deze snelle stijging van de bilirubinespiegels in de bloedbaan overweldigt het vermogen van de lever om de bilirubine op de juiste manier te metaboliseren, en als gevolg daarvan nemen de niveaus van ongeconjugeerd bilirubine toe. Aandoeningen die kunnen leiden tot een toename van de hemolyse van rode bloedcellen zijn onder meer:

  • Malaria,
  • Sikkelcelziekte,
  • Erfelijke sferocytose,
  • Thalassemie,
  • Glucose-6-fosfaatdehydrogenasedeficiëntie (G6PD),
  • Drugs of andere gifstoffen, en
  • Auto-immuunziekten.

Wat veroorzaakt geelzucht tijdens de leverfase bij volwassenen?

Geelzucht veroorzaakt tijdens de leverfase kan het gevolg zijn van afwijkingen in het metabolisme en/of de uitscheiding van bilirubine. Dit kan leiden tot een verhoging van zowel ongeconjugeerde als/of geconjugeerde bilirubinespiegels. Aandoeningen met een leveroorzaak van geelzucht zijn onder meer:

  • Acute of chronische hepatitis (vaak viraal [Hepatitis A, B, C, D, E] of alcoholgerelateerd)
  • Cirrose (veroorzaakt door verschillende aandoeningen, waaronder alcoholvergiftiging)
  • Drugs of andere gifstoffen
  • Crigler-Najjar-syndroom
  • Auto-immuunziekten
  • Gilbert-syndroom
  • Leverkanker

Wat zijn post-hepatische oorzaken van geelzucht bij volwassenen?

Geelzucht met een posthepatische oorzaak ontstaat door een verstoring (een obstructie) in de normale afvoer en uitscheiding van geconjugeerd bilirubine in de vorm van gal vanuit de lever naar de darm. Dit leidt tot verhoogde niveaus van geconjugeerd bilirubine in de bloedbaan. Aandoeningen die post-hepatische geelzucht kunnen veroorzaken zijn onder andere

  • Galstenen,
  • Kanker (alvleesklierkanker, galblaaskanker en galwegkanker),
  • Stricturen van de galwegen,
  • Cholangitis,
  • Pancreatitis, en
  • Parasieten (bijvoorbeeld leverbotten).

Met welke tests en procedures wordt geelzucht bij volwassenen vastgesteld?

De aanwezigheid van geelzucht vereist een uitgebreide medische evaluatie om de oorzaak vast te stellen. In eerste instantie zal uw zorgverlener een gedetailleerde geschiedenis van uw ziekte opnemen en een lichamelijk onderzoek uitvoeren, dat soms de oorzaak van de geelzucht kan bepalen. Er zal ook een eerste bloedonderzoek worden uitgevoerd, waarbij speciale aandacht wordt besteed aan uw:

  • Leverbloedonderzoek
  • Volledig bloedbeeld (CBC)
  • Elektrolytvenster
  • Lipase-niveaus

Bloedonderzoek voor blootstelling aan hepatitis kan ook worden besteld. Op basis van de eerste resultaten kan aanvullend bloedonderzoek worden aangevraagd. Er zal waarschijnlijk ook een urineonderzoek worden besteld.

Afhankelijk van de resultaten van de eerste bloedonderzoeken, kunnen verdere studies nodig zijn om het onderliggende ziekteproces te diagnosticeren. In bepaalde gevallen zullen beeldvormende onderzoeken nodig zijn om eventuele afwijkingen van de lever, galblaas en pancreas te evalueren. Deze beeldvormende onderzoeken kunnen het volgende omvatten:

  • Echografie van de buik
  • Computerized tomography (CT) scan
  • Magnetic Resonance Imaging (MRI)
  • Cholescintigrafie (HIDA-scan)

Af en toe zullen mensen verdere invasieve tests nodig hebben om de oorzaak van de geelzucht te bepalen. Procedures die kunnen worden besteld, zijn onder meer endoscopische retrograde cholangiopancreatografie (ERCP) of een leverbiopsie.

Wat is de behandeling van geelzucht bij volwassenen?

De behandeling van geelzucht hangt volledig af van de onderliggende oorzaak. Zodra een diagnose is gesteld, kan de juiste behandelingskuur worden gestart. Bepaalde patiënten zullen in het ziekenhuis moeten worden opgenomen, terwijl andere poliklinisch thuis kunnen worden behandeld.

  • Bij bepaalde personen met geelzucht bestaat de behandeling uit ondersteunende zorg en kan deze thuis worden uitgevoerd. De meeste gevallen van milde virale hepatitis kunnen bijvoorbeeld thuis worden behandeld met waakzaam wachten en nauwlettend toezicht door uw arts (aanstaande behandeling). Nieuwe medicijnen voor hepatitis C kunnen nu een remedie bieden voor deze aandoening.
  • Staakt het gebruik van alcohol bij patiënten met cirrose, alcoholische hepatitis of acute pancreatitis secundair aan alcoholgebruik.
  • Geelzucht veroorzaakt door medicijnen/medicijnen/toxines vereist het staken van het gewraakte middel. In gevallen van opzettelijke of onopzettelijke overdosering met paracetamol (Tylenol), kan het tegengif N-acetylcysteïne (Mucomyst) nodig zijn.
  • Er kunnen verschillende medicijnen worden gebruikt om de aandoeningen te behandelen die leiden tot geelzucht, zoals steroïden bij de behandeling van sommige auto-immuunziekten. Bepaalde patiënten met cirrose kunnen bijvoorbeeld een behandeling met diuretica en lactulose nodig hebben.
  • Antibiotica kunnen nodig zijn voor infectieuze oorzaken van geelzucht, of voor de complicaties die gepaard gaan met bepaalde aandoeningen die leiden tot geelzucht (bijvoorbeeld cholangitis).
  • Bloedtransfusies kunnen nodig zijn bij personen met bloedarmoede door hemolyse of als gevolg van bloedingen.
  • Individuen met kanker die geelzucht veroorzaakt, hebben overleg met een oncoloog nodig, en de behandeling zal variëren afhankelijk van het type en de omvang (stadiëring) van de kanker.
  • Chirurgie en verschillende invasieve procedures kunnen nodig zijn voor bepaalde patiënten met geelzucht. Bepaalde patiënten met galstenen kunnen bijvoorbeeld een operatie nodig hebben. Andere personen met leverfalen/cirrose kunnen een levertransplantatie nodig hebben.

Wat zijn de complicaties van geelzucht bij volwassenen?

Het type complicatie en de ernst van de complicaties variëren met de onderliggende oorzaak die tot geelzucht leidt. Bepaalde personen zullen geen langdurige nawerkingen hebben en zullen volledig herstellen, terwijl voor anderen het verschijnen van geelzucht de eerste indicatie is van een levensbedreigende aandoening. Enkele van de mogelijke complicaties zijn:

  • Elektrolytafwijkingen
  • Anemie
  • Bloedend
  • Infectie/sepsis
  • Chronische hepatitis
  • Kanker
  • Leverfalen
  • Nierfalen
  • Hepatische encefalopathie (hersendisfunctie)
  • Dood

Wat is de prognose voor een volwassene met geelzucht? Kan het worden genezen? Is het dodelijk?

De prognose voor personen met geelzucht hangt af van de onderliggende oorzaak van de aandoening. Er zijn bepaalde aandoeningen die een uitstekende prognose met zich meebrengen bij personen die volledig herstellen. Ernstigere oorzaken van geelzucht kunnen echter soms fataal zijn ondanks medische of chirurgische ingrepen. De ontwikkeling en ernst van complicaties bepalen ook de prognose van een persoon, evenals de onderliggende gezondheid en comorbiditeiten van een patiënt (aanwezigheid van andere ziekten). Daarom is een beoordeling per geval door uw zorgverlener noodzakelijk om een ​​nauwkeuriger prognose te kunnen bepalen.

Kan geelzucht bij volwassenen worden voorkomen?

Bepaalde aandoeningen die tot geelzucht leiden, kunnen worden voorkomen, terwijl andere mogelijk minder te voorkomen zijn. Er zijn echter bepaalde maatregelen die kunnen worden genomen om het risico op het ontwikkelen van geelzucht te verminderen.

  • Neem medicijnen volgens de instructies om mogelijke leverbeschadiging of onbedoelde overdosering te voorkomen. Personen met bepaalde medische aandoeningen (bijvoorbeeld G6PD-deficiëntie of cirrose) moeten bepaalde medicijnen helemaal vermijden. Bespreek medicijnen met uw zorgverlener.
  • Vermijd risicovol gedrag, zoals onbeschermde geslachtsgemeenschap of intraveneus drugsgebruik, en pas universele voorzorgsmaatregelen toe bij het werken met bloedproducten en naalden. Dit kan uw risico op het ontwikkelen van hepatitis B of hepatitis C verminderen.
  • Overweeg om je te laten vaccineren tegen hepatitis A en hepatitis B. Er is momenteel geen vaccin beschikbaar tegen hepatitis C.
  • Vermijd mogelijk besmette voedselproducten of onhygiënisch water, aangezien dit uw risico op het ontwikkelen van hepatitis A kan verminderen.
  • Als u naar gebieden reist waar malaria endemisch is, neem dan de aanbevolen voorzorgsmaatregelen en profylactische medicijnen om de ontwikkeling van malaria te voorkomen.
  • Consumeer alcohol op verantwoorde wijze en alleen met mate. Dit kan onder andere alcoholische hepatitis, alcoholische cirrose en pancreatitis voorkomen. Bepaalde personen zullen alcohol helemaal moeten vermijden.
  • Vermijd roken, aangezien het een risicofactor is voor de ontwikkeling van alvleesklierkanker, evenals voor vele andere maligniteiten.