Stomach Health >> Maag Gezondheid >  >> Q and A >> Buikpijn

ERCP (endoscopische retrograde cholangio-pancreatografie)

Feiten die u moet weten over ERCP

Foto van het bovenste GI-systeem, galblaas, lever en pancreas
  • ERCP is een diagnostische procedure die is ontworpen om ziekten van de lever, galwegen en pancreas te onderzoeken.
  • ERCP kan meestal het beste worden uitgevoerd onder algemene anesthesie. Het kan worden gedaan met behulp van IV-sedatie.
  • Er is een lage incidentie van complicaties.
  • ERCP kan belangrijke informatie verschaffen die niet kan worden verkregen door andere diagnostische onderzoeken, bijvoorbeeld abdominale echografie, CT-scan of MRI.
  • Vaak kunnen therapeutische maatregelen worden genomen op het moment van ERCP om stenen in de galwegen te verwijderen of om obstructie van de galwegen te verlichten.

Wat is ERCP?

Endoscopische retrograde cholangio-pancreatografie (ERCP) is een diagnostische test om te onderzoeken:

  • de twaalfvingerige darm (het eerste deel van de dunne darm),
  • de papil van Vater (een kleine tepelachtige structuur met openingen die leiden naar de galwegen en de ductus pancreaticus),
  • de galwegen, en
  • de galblaas en de ductus pancreaticus.

De procedure wordt uitgevoerd met behulp van een lang, flexibel kijkinstrument (een duodenoscoop) met de diameter van een pen. De duodenoscoop kan worden gericht en bewogen rond de vele bochten van de maag en de twaalfvingerige darm. De moderne duodenoscoop gebruikt een dunne glasvezelbundel om licht naar de punt van de endoscoop te sturen, en een dunne draad met een chip ook aan de punt van de endoscoop om digitale videobeelden naar een tv-scherm te verzenden. De duodenoscoop wordt ingebracht door de mond, door de achterkant van de keel, door de voedselpijp (slokdarm), door de maag en in de twaalfvingerige darm. Zodra de papil van Vater is geïdentificeerd, wordt een kleine plastic katheter (canule) door een open kanaal van de endoscoop in de opening van de papil gebracht, en in de galkanalen en/of de ductus pancreaticus. Vervolgens wordt contrastmateriaal (kleurstof) ingespoten en worden er röntgenfoto's gemaakt van de galwegen en de ductus pancreaticus. Een ander open kanaal in de endoscoop maakt het ook mogelijk om er andere instrumenten doorheen te leiden om biopsieën uit te voeren, plastic of metalen stents of slangen in te brengen om obstructie van de galwegen of de alvleesklier veroorzaakt door kanker of littekens te verlichten, en om incisies uit te voeren door met behulp van elektrocauterisatie (elektrische verwarming).

De lever is een groot stevig orgaan dat zich onder het rechter diafragma bevindt. De lever produceert gal, die wordt opgeslagen in de galblaas (een kleine zak onder de lever). Na de maaltijd trekt de galblaas samen en leegt de gal via de ductus cysticus, in de galkanalen, door de papilla van Vater en in de darm om te helpen bij de spijsvertering. De alvleesklier bevindt zich achter de maag. Het produceert een spijsverteringssap dat door de ductus pancreaticus wordt afgevoerd, die zich gewoonlijk aansluit bij de gal ductus in de papilla, en vervolgens de darm binnenkomt.

Een belangrijke procedure met betrekking tot ERCP is endoscopische echografie, waarbij een vergelijkbare endoscoop wordt gebruikt die, naast de camera, een ultrasone sonde op de punt heeft om de galwegen, galblaas, ductus pancreaticus en pancreas ultrasonografisch te onderzoeken. Ultrasonografisch gerichte naaldbiopten van de pancreas kunnen via een kanaal in de endoscoop worden genomen.

Een tweede, nieuwere procedure met betrekking tot ERCP is het gebruik van miniatuur-endoscopen (Spyglass) die door het operatiekanaal van een duodenoscoop worden gevoerd en direct in de gal- en pancreaskanalen kunnen worden ingebracht. De binnenkant van de kanalen kan worden gevisualiseerd en er kunnen gerichte biopsieën (Spybite) worden genomen. Andere therapeutische interventies zijn ook mogelijk.

Welke voorbereiding is vereist voor ERCP?

Voor het best mogelijke onderzoek moet de maag leeg zijn. De patiënt mag niets eten na middernacht op de avond voorafgaand aan het onderzoek. Als de procedure vroeg in de ochtend wordt uitgevoerd, mogen geen vloeistoffen worden ingenomen. Indien het onderzoek 's middags wordt uitgevoerd, kan een kopje thee, sap, melk of koffie acht uur eerder worden genomen. Medicijnen voor hart- en bloeddruk moeten 's morgens vroeg altijd met een kleine hoeveelheid water worden ingenomen. Aangezien de procedure intraveneuze sedatie of algemene anesthesie vereist, moet de patiënt zich na de procedure door een begeleider naar huis laten brengen.

Wat kan worden verwacht tijdens en na de ERCP-procedure?

Als het wordt gedaan met IV-sedatie, krijgt de patiënt medicijnen via een ader om ontspanning en slaperigheid te veroorzaken. De patiënt krijgt een plaatselijke verdoving om de kokhalsreflex te verminderen. Sommige artsen gebruiken geen plaatselijke verdoving en geven de patiënten liever meer intraveneuze medicatie voor sedatie. Dit geldt ook voor patiënten met een voorgeschiedenis van allergie voor xylocaïne of die de bittere smaak van het plaatselijke verdovingsmiddel en het verdoofde gevoel in de keel niet kunnen verdragen. Terwijl de patiënt aan de linkerkant op de röntgentafel ligt, wordt de intraveneuze medicatie toegediend en vervolgens wordt het instrument voorzichtig door de mond in de twaalfvingerige darm ingebracht. Het instrument gaat door de voedselpijp en niet door de luchtpijp. Het interfereert niet met de ademhaling en kokhalzen wordt meestal voorkomen of verminderd door de medicatie. Als u algemene anesthesie gebruikt, is de bovenstaande procedure niet van toepassing.

Wanneer de patiënt half bij bewustzijn is, kan hij nog steeds instructies volgen, zoals het veranderen van de lichaamshouding op de röntgentafel. Als het instrument eenmaal in de maag is gebracht, is er minimaal ongemak, behalve het gevoel van een vreemd lichaam in de keel. De procedure kan een kwartier tot een uur duren, afhankelijk van de vaardigheid van de arts, wat er moet gebeuren en de anatomie of afwijkingen in dat gebied. ERCP kan ook worden uitgevoerd onder lichte, algemene anesthesie.

Na de procedure moeten patiënten in het herstelgebied worden geobserveerd totdat de meeste effecten van de medicijnen zijn uitgewerkt. Dit duurt meestal één tot twee uur. De patiënt kan zich opgeblazen of licht misselijk voelen door de medicijnen of de procedure. Zeer zelden ervaart een patiënt braken en kan hij boeren of wat gas door het rectum laten gaan. Bij ontslag moet de patiënt door een begeleider naar huis worden gereden en wordt geadviseerd de rest van de dag thuis te blijven. De patiënt kan de volgende dag de gebruikelijke activiteiten hervatten. Ook al kan de arts zijn bevindingen na de procedure aan de patiënt of begeleider uitleggen, het is nog steeds noodzakelijk om na de procedure contact op te nemen met de arts om ervoor te zorgen dat de patiënt de resultaten van het onderzoek begrijpt.

Wat zijn de redenen voor ERCP?

De lever, galwegen, galblaas, pancreas en de papil van Vater kunnen betrokken zijn bij tal van ziekten, die talloze symptomen veroorzaken. ERCP wordt gebruikt bij het diagnosticeren en behandelen van de volgende aandoeningen:

  • Verstopping van de galwegen door galstenen, kanker, vernauwingen (littekens) of compressie van aangrenzende organen of tumoren
  • Geelzucht (gele verkleuring van de huid) als gevolg van obstructie van de galwegen, waardoor ook donker worden van de urine en lichtgekleurde ontlasting.
  • Aanhoudende of terugkerende pijn in de bovenbuik die niet kan worden gediagnosticeerd door andere tests zoals MRCP/MRI, CT
  • Bevestiging van de diagnose van kanker van de alvleesklier of de galwegen, zodat een operatie of andere behandeling op de ziekte kan worden afgestemd
  • Als er een vermoeden bestaat dat de sfincter van Oddi in de papilla van Vater, die de stroom van gal en pancreassap regelt, niet normaal werkt (Sfincter of Oddi-disfunctie)

Wat zijn de bijwerkingen en risico's van de ERCP-procedure?

ERCP is een zeer gespecialiseerde procedure die veel ervaring en vaardigheid vereist. De procedure is vrij veilig en wordt geassocieerd met een zeer laag risico wanneer deze wordt uitgevoerd door ervaren artsen. Het slagingspercentage bij het uitvoeren van deze procedure varieert van 70% tot 95%, afhankelijk van de ervaring van de arts. Complicaties kunnen optreden bij ongeveer één tot vijf procent, afhankelijk van de vaardigheid van de arts en de onderliggende aandoening. De meest voorkomende complicatie is pancreatitis, die wordt veroorzaakt door irritatie van de alvleesklier door de kleurstof die wordt gebruikt om foto's te maken en die zelfs bij zeer ervaren artsen kan optreden. Deze "injectie" pancreatitis wordt meestal één tot twee dagen in het ziekenhuis behandeld. Een andere mogelijke complicatie is infectie. Andere ernstige risico's, waaronder perforatie van de darm, reacties op geneesmiddelen, bloedingen, verminderde ademhaling. Een onregelmatige hartslag of een hartaanval is uiterst zeldzaam en wordt voornamelijk veroorzaakt door de sedatie. In geval van complicaties moeten patiënten meestal in het ziekenhuis worden opgenomen, maar een operatie is zelden nodig.

Samengevat, ERCP is een eenvoudig maar kundig poliklinisch onderzoek dat wordt uitgevoerd met de patiënt verdoofd onder IV-sedatie of algemene anesthesie. De procedure biedt belangrijke informatie waarop een specifieke behandeling kan worden afgestemd. In bepaalde gevallen kan de therapie tegelijkertijd via de duodenoscoop worden uitgevoerd, zodat traditionele open chirurgie kan worden vermeden. ERCP, gecombineerd met endoscopische echografie, is momenteel de diagnostische en therapeutische procedure bij uitstek bij de meeste patiënten voor het identificeren en verwijderen van galstenen in de galwegen.