Stomach Health >> Maag Gezondheid >  >> Q and A >> maag vraag

Kleurkanker

Darmkanker is de derde meest voorkomende kanker in Canada 1 en de meeste gevallen komen voor bij volwassenen van 50 jaar en ouder. We verwijzen ook naar colorectale kanker (CRC) als darmkanker, darmkanker en rectumkanker. Het treft zowel mannen als vrouwen; 1 op de 14 mannen krijgt tijdens hun leven een diagnose en 1 op de 18 vrouwen. 1 Deze kanker ontwikkelt zich meestal uit goedaardige poliepen die adenomen worden genoemd. Niet alle poliepen ontwikkelen zich tot kanker, en bij degenen die dat wel doen, duurt het meestal 10 tot 15 jaar. Dit betekent dat artsen tijdens een colonoscopie meestal zichtbare poliepen verwijderen om te voorkomen dat ze kanker worden. Met screening en vroege detectie kan colorectale kanker te genezen en gemakkelijk te behandelen zijn.

Risicofactoren

Deze factoren kunnen uw risico op colorectale kanker verhogen:

  • toenemende leeftijd, vanaf ongeveer 50 jaar
  • rooktabak
  • alcohol drinken
  • familiegeschiedenis van colorectale kanker of poliepen, baarmoederkanker of eierstokkanker
  • uitgebreide inflammatoire darmziekte waarbij de dikke darm betrokken is
  • overgewicht of obesitas
  • een dieet consumeren dat rijk is aan bewerkt en rood vlees
  • fysieke inactiviteit

Erfelijke aandoeningen die zich ontwikkelen door genetische veranderingen, zoals familiale adenomateuze polyposis en erfelijke niet-polyposis colorectale kanker (Lynch-syndroom), kunnen uw risico verhogen. Bijna 5% van alle diagnoses van colorectale kanker ontstaat hieruit. 2 Uw arts zal bepalen of u familiale adenomateuze polyposis heeft tijdens een colonoscopie en een evaluatie van uw familiegeschiedenis. U kunt Lynch-syndroom hebben als u familieleden heeft met deze aandoening, maar u kunt het ook opsporen door middel van genetische tests met de hulp van uw behandelend arts.

Vroege waarschuwingssignalen

Deze symptomen kunnen tekenen zijn van colorectale kanker:

  • bloed op of in uw ontlasting, helderrood of erg donker van kleur; als u dit waarneemt, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts
  • onverwachte veranderingen in normale stoelgang, zoals diarree en/of constipatie
  • constante buikpijn
  • het gevoel hebben dat de darm niet helemaal geleegd wordt
  • ongepland gewichtsverlies
  • constante vermoeidheid

Preventie

Beperk het roken van tabak en het drinken van alcohol, aangezien deze uw risico kunnen verhogen. Als u bijvoorbeeld 25 g alcohol per dag drinkt (een standaarddrankje bevat 14 g) per dag, kan uw risico met 20% toenemen. Roken maakt het ook moeilijker voor kankerbehandelingen om effectief te werken. 3 Regelmatig sporten, voldoende vitamine D binnenkrijgen en een dieet volgen dat rijk is aan fruit, groenten, vezels en calcium, kan uw risico echter verlagen. 4

Screening

Colonpoliepen komen veel voor bij alle volwassenen. Als u tussen de 50 en 74 jaar oud bent, loopt u een gemiddeld risico op colorectale kanker, zelfs als u geen symptomen heeft. Als u 75 jaar of ouder bent, moet u met uw arts bespreken of, en hoe vaak u zich moet laten screenen.

Het doel van screening is vroege opsporing en verwijdering van poliepen, zonder welke kanker zich niet vormt, of vroege opsporing van kanker in een beter behandelbare vorm.

Degenen met een gemiddeld risico ontvangen doorgaans elke één tot twee jaar screeningaanbevelingen voor een fecale immunochemische test (FIT) of, in bepaalde regio's in Canada, een fecaal occult bloedonderzoek (FOBT). 5 Artsen kunnen ook om de 10 jaar een sigmoïdoscopie of colonoscopie aanbevelen.

Als u een familiegeschiedenis van colorectale kanker heeft, zijn de aanbevelingen voor screening:Familiegeschiedenis Screening • een eerstegraads familielid (bijv. ouder of broer of zus) die vóór de leeftijd van 60 jaar de diagnose colorectale kanker heeft gekregen • eens in de vijf jaar screent

• eerste screening dient plaats te vinden op de leeftijd van 40 jaar, of 10 jaar vóór de leeftijd van diagnose van het familielid, afhankelijk van wat zich het eerst voordoet • drie of meer familieleden hebben colorectale kanker, of een eerstegraads familielid heeft een diagnose gekregen vóór de leeftijd van 40 jaar • overweeg erfelijkheidsonderzoek en/of counseling voor specifieke erfelijke ziekten en, afhankelijk van de resultaten, kan uw screeningsinterval worden ingesteld

Inflammatoire darmziekte

Als u een inflammatoire darmaandoening heeft (voornamelijk de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa) die uw dikke darm aantast, loopt u een iets hoger risico op het ontwikkelen van colorectale kanker. Uw arts kan aanbevelen om elke één tot twee jaar te screenen nadat u gedurende acht tot tien jaar een ziekte in uw dikke darm heeft gehad.

Screentests

Uw zorgverlener zal een screeningstest aanbevelen op basis van uw voorkeuren, risico's, medische geschiedenis en wat er in uw regio beschikbaar is. De beschikbare tests zijn:

  • fecale immunochemische test (FIT)
  • fecaal occult bloedonderzoek (FOBT)
  • flexibele sigmoïdoscopie
  • colonoscopie
  • virtuele colonoscopie

Fecale immunochemische test

De fecale immunochemische test (FIT) richt zich op het detecteren van verborgen (occult) bloed in het lagere maagdarmkanaal. Uw arts zal deze test waarschijnlijk aanbevelen, aangezien dit in de meeste provincies en territoria de voorkeursscreeningtest is.

Vraag uw zorgverlener of u in aanmerking komt voor deze test. De kit geeft u instructies over hoe u een monster van uw ontlasting kunt verzamelen om voor onderzoek naar een laboratorium te brengen. Vindt het laboratorium bloed, dan vraagt ​​uw arts om nader onderzoek. Ze kunnen ook aanraden om deze test om de twee jaar te doen.

Als u in het verleden darmkanker, bloedarmoede door ijzertekort of inflammatoire darmziekte heeft gehad, komt u niet in aanmerking voor de FIT, omdat deze aandoeningen uw resultaten kunnen beïnvloeden. Neem contact op met uw arts voor meer informatie over de juiste screeningsmethode voor u.

Fecaal occult bloedonderzoek

De fecale occult bloedtest (FOBT) vereist dat u gedurende een paar dagen een of meer ontlastingsmonsters verstrekt, afhankelijk van het type testkit dat uw arts verstrekt. Er kunnen speciale instructies zijn over het voedsel en de medicijnen die u wel of niet mag consumeren voordat u monsters neemt. Een laborant gaat dan op zoek naar verborgen bloed in de ontlasting, omdat dit een aanwijzing kan zijn voor darmkanker. Als ze er een detecteren, hebt u aanvullende tests nodig. Als ze geen bloed detecteren, kan uw arts de FOBT om de twee jaar aanbevelen.

Het gebruik van FOBT is nu minder gebruikelijk in Canada ten gunste van FIT; Manitoba en Quebec gebruiken deze test echter voornamelijk in plaats van FIT.

Flexibele sigmoïdoscopie

Uw arts zal een flexibele buis met een lichte en kleine camera (sigmoidoscoop) in het onderste deel van uw dikke darm inbrengen, via het rectum. Ze kunnen een kleine hoeveelheid weefsel (biopsie) uit specifieke gebieden nemen voor onderzoek in een laboratorium. Ze kunnen ook ter plekke hele poliepen verwijderen. Deze procedure duurt meestal ongeveer 20 minuten en u heeft geen verdoving nodig. Voor de algemene bevolking hoeft een flexibele sigmoïdoscopie slechts om de tien jaar plaats te vinden.

Deze test controleert niet alle mogelijke plaatsen op afwijkingen. Afhankelijk van uw medische geschiedenis kan uw arts u ook aanraden om elke vijf jaar zowel FIT (of FOBT) als flexibele sigmoïdoscopie in combinatie te laten doen.

Colonoscopie

Uw arts zal doorgaans een colonoscopie aanbevelen als uw laboratoriumresultaten verdere tests aangeven of als u een hoger risico loopt. Deze procedure komt vaker voor dan sigmoïdoscopie in Canada.

Een colonoscopie vereist sedatie, dus zorg ervoor dat er iemand beschikbaar is om u daarna naar huis te brengen. Uw zorgteam zal intraveneus een combinatie van twee medicijnen toedienen:een benzodiazepine om u te helpen ontspannen en een opioïde om de pijn te verminderen. Zodra ze effect hebben, zal uw arts een dunne flexibele buis met een kleine camera (colonoscoop) in uw rectum inbrengen. Hierdoor kan uw arts de binnenkant van uw darm zien en pijnloos een biopsie nemen van specifieke gebieden, die later door een laborant zullen worden onderzocht. Uw arts kan tijdens de procedure ook poliepen verwijderen. Een colonoscopie kan tussen de 20 en 45 minuten duren, maar het kan zijn dat u ongeveer twee tot drie uur in het ziekenhuis moet zijn voor voorbereidingen en monitoring. Tijdens de procedure zal uw arts lucht gebruiken om het gebied uit te breiden voor een betere visualisatie, zodat u daarna behoorlijk wat gas kunt doorlaten. De arts kan ook een deel van de scoop gebruiken om extra vloeistof en vuil weg te zuigen, dus maak je hier geen zorgen over.

Colonoscopieën zijn erg veilig en de meeste mensen melden dat het meest onaangename deel van de procedure de voorbereiding is. Er is echter een minimaal risico op lichte scheuring van de dikke darmwand of bloeding, en sedatie kan andere risico's met zich meebrengen. Praat met uw arts over eventuele zorgen die u heeft.

Virtuele colonoscopie

Virtuele colonoscopie, ook wel computertomografische (CT) colonografie genoemd, is een minder ingrijpend alternatief voor standaard colonoscopie. 6,7 Het maakt gebruik van CT-scans met lage dosisstraling of MRI-scans (magnetic resonance imaging) om tweedimensionale (2D) of driedimensionale (3D) beelden van de dikke darm te maken. U hoeft geen kalmerende middelen en pijnstillers te nemen. Virtuele colonoscopie is echter niet zo effectief als conventionele colonoscopie bij het vinden van kleinere poliepen. Het is ook slechts een diagnostische procedure die de verwijdering van poliepen niet toelaat, waarvoor conventionele colonoscopie vereist is.

U moet op uw rug op de CT-onderzoekstafel gaan liggen, of de technicus kan u vragen om op uw zij of op uw buik te gaan liggen, of uw armen boven uw hoofd te heffen, zodat ze de beste beelden kunnen krijgen. De technoloog zal een kleine, dunne buis van vijf centimeter in uw rectum inbrengen. Ze zullen dan voorzichtig lucht in de dikke darm pompen om eventuele plooien of rimpels te verwijderen die poliepen aan het zicht kunnen onttrekken. U moet uw adem ongeveer 15 seconden inhouden terwijl de tafel door de scanner beweegt, maar deze procedure duurt slechts ongeveer 15 minuten.

U moet uw darm voorbereiden op deze screeningsmethode (zie hieronder).

Als u zwanger bent, actieve IBD, diverticulitis of een voorgeschiedenis van darmperforatie heeft, komt u mogelijk niet in aanmerking voor virtuele colonoscopie. 7

Er wordt onderzoek gedaan naar het vergroten van het vermogen van artsen om de dikke darm te bekijken door immersive virtual reality (VR) te combineren met virtuele colonoscopie. 6 Dit zou artsen in staat stellen om een ​​360°-weergave, in 3D, van de dikke darm in realtime te hebben en zou kunnen leiden tot het identificeren van meer poliepen.

Voorbereiden op scoping

Het belangrijkste doel bij het voorbereiden van een sigmoïdoscopie, colonoscopie of virtuele colonoscopie is om een ​​lege dikke darm te hebben, zodat uw arts dit gebied gemakkelijker kan onderzoeken.

Om de dikke darm voor te bereiden, moet u een tot twee dagen voor uw procedure een zuiverend middel (een medicijn dat de darmen leegmaakt) of een laxeermiddel nemen. Een verscheidenheid aan laxeermiddelen is zonder recept verkrijgbaar in uw plaatselijke apotheek en uw gastro-enteroloog heeft mogelijk een voorkeur voor u om te gebruiken. Uw gastro-enteroloog kan u ook adviseren om de manier waarop u sommige van uw medicijnen inneemt in de dagen voorafgaand aan de procedure aan te passen.

Drink tijdens de darmvoorbereiding veel heldere vloeistoffen om uitdroging te voorkomen en om uw dikke darm volledig te legen. Vermijd het eten van vast voedsel gedurende ten minste 24 uur vóór de dag van uw scope en stop drie uur van tevoren met het drinken van heldere vloeistoffen. Soms adviseren artsen hun patiënten om een ​​elektrolytvervangende drank (bijv. Gatorade®) te consumeren om uitdroging, elektrolytenverlies en nierinsufficiëntie tegen te gaan. Denk eraan, blijf in de buurt van een toilet, want u zult frequente, waterige stoelgang ervaren die plotseling opkomt.

Na een scoop kan uw zorgverlener u aanraden een tijdelijk dieet te volgen om te herstellen, dat meestal lichte maaltijden en ander licht verteerbaar voedsel omvat.

Purgatives en Laxatives

Een veelgebruikt laxeermiddel is polyethyleenglycol (PEG). Het wordt geleverd in gearomatiseerde formuleringen om de zoute smaak te verhullen (Colyte® en PegLyte®). Het grootste nadeel is dat u gedurende een korte tijd 4 liter van de oplossing moet drinken, wat voor sommige mensen te veel kan zijn.

Een ander laxeermiddel is een combinatie van natriumpicosulfaat, magnesiumoxide en citroenzuuroplossing (Pico-Salax®). Het is het enige product dat osmotisch en stimulerend werkt. Alle purgeermiddelen zijn osmotische middelen, die water uit het lichaam naar de darmen trekken. Het stimulerende middel helpt de darm verder om ontlasting te verwijderen. Klinische studies tonen aan dat patiënten Pico-Salax® beter verdragen dan andere preparaten en minder bijwerkingen ervaren. Het is verkrijgbaar in de smaken cranberry en sinaasappel, heeft lactosevrije opties en is een beheersbare hoeveelheid om te drinken (één glas van 5 oz, twee keer per dag). U moet echter na elke dosis van 5 oz glas minstens vier tot zes grote glazen water of heldere vloeistof drinken. Pico-Salax® is ook het enige laxeermiddel dat kinderen van een jaar en ouder veilig kunnen gebruiken.

MoviPrep® is een laxeermiddel op PEG-basis, maar u hoeft slechts 2 L van de bereidingsvloeistof te drinken, samen met 1 L van een heldere vloeistof (d.w.z. helder sap of bouillon). U kunt MoviPrep® in twee doses innemen:één 's avonds voor de colonoscopie en één op de ochtend van de procedure. Dit product werkt zeer snel, binnen een uur of zo na inname, dus zorg ervoor dat u toegang heeft tot een toilet. In tegenstelling tot andere PEG-gebaseerde darmpreparaten, bevat MoviPrep® een vorm van vitamine C (ascorbinezuur) en heeft het product een lichte citrussmaak vergelijkbaar met kauwtabletten vitamine C. Er bestaan ​​meer op PEG gebaseerde laxeermiddelen, zoals Bi-PEGLYTE®, Clearlax® en andere.

Mensen hebben verschillende toleranties voor purgeermiddelen en laxeermiddelen. Gelukkig zijn er verschillende producten om uit te kiezen. Vraag uw arts welk product het beste voor u is.

Beheer

Medicijnen en chirurgie

Er zijn effectieve therapieën en medicijnen om darmkanker te behandelen, zoals chirurgie, chemotherapie, radiotherapie, gerichte therapie en immunotherapie. Chirurgische resectie blijft de enige manier om darmkanker in een vroeg stadium te genezen. 4 Als de kanker is gevorderd en zich heeft verspreid naar andere delen van het lichaam buiten de oorspronkelijke tumorlocatie (uitgezaaid), zal uw zorgteam verschillende maatregelen nemen om de ziekte onder controle te krijgen, zoals chemotherapie, biologische geneesmiddelen en palliatieve chirurgie.

U kunt bijwerkingen krijgen van behandelingen en de kanker zelf. Uw zorgteam zal deze met u bespreken en vervolgafspraken plannen, evenals screening, om er zeker van te zijn dat alle kanker is verwijderd en/of om te controleren op tekenen van terugkerende of voortschrijdende ziekte.

Biomarkers

Bij kankeronderzoek zijn biomarkers biologische markers die een tumor of het lichaam van een persoon aanmaakt, zoals DNA, RNA, eiwit of kleine moleculen. 8 Biomarkers kunnen helpen bij het bepalen van aanbevelingen die zijn afgestemd op onze specifieke genen, levensstijl en meer. We weten nu dat moleculaire mutaties kunnen optreden tijdens de ontwikkeling van colorectale kanker, en beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg gebruiken al gevalideerde biomarkers voor diagnose en behandeling. Andere zijn in ontwikkeling of worden getest in klinische onderzoeken.

Studies hebben bijvoorbeeld aangetoond dat bijna de helft van de personen met darmkanker het RAS-gen draagt, waarbij 36% ook mutaties voor KRAS en 3% voor NRAS draagt. Zowel KRAS als NRAS kunnen aangeven of een persoon mogelijk niet reageert op anti-EGFR-therapie, zoals cetuximab (Erbitux®) of panitumumab (Vectibix®). 9 Ondertussen heeft onderzoek aangetoond dat deze therapieën gunstig zijn voor personen met RAS-wildtype-tumoren. Raadpleeg uw behandelend arts voor meer informatie over het testen op biomarkers.

Levensstijl en dieetaanpassingen

Lichaamsbeweging en dieet kunnen een belangrijke rol spelen bij het verbeteren van uw kwaliteit van leven en overleving na diagnose. Regelmatige lichaamsbeweging, zoals ten minste 150 minuten per week aerobe activiteit (bijv. stevig wandelen), 90 minuten per week hardlopen of minstens twee dagen per week spierversterkende oefeningen, kan een gunstig effect hebben op uw gezondheid gedurende het hele jaar. uw zorg. 10 Als dit trainingsregime voor u niet haalbaar is, probeer dan zo fysiek mogelijk te zijn. Als u bijvoorbeeld het grootste deel van de dag zittend doorbrengt, neem dan regelmatig een pauze om op te staan, zich uit te rekken en rond te lopen.

Beperk uw inname van met suiker gezoete dranken, zoals frisdranken, sportdranken en fruit- of groentesappen met toegevoegde suiker, aangezien deze in verband worden gebracht met terugkeer en sterfte van darmkanker. Probeer in plaats daarvan vijf of meer porties groenten en fruit per dag te eten. Beperk uw consumptie van rood en bewerkt vlees, evenals voedingsmiddelen met een hoge glycemische index en geraffineerde koolhydraten, zoals brood, pasta, witte rijst, cakes, koekjes en andere zoetigheden en desserts. Deze dieetbeperkingen lijken misschien somber, maar met de hulp van een geregistreerde diëtist kunt u uw dieet afstemmen op uw voorkeuren, heerlijke maaltijden eten en toch een gezonde levensstijl hebben!

Vooruitzichten

Gelukkig zijn er in heel Canada screeningprogramma's en -initiatieven die de vroege detectie van colorectale kanker bevorderen. Gecombineerd met verbeteringen in diagnose en behandelingen, overleven steeds meer mensen met colorectale kanker en blijven ze een goede kwaliteit van leven leiden.